Για
τον Θεό δεν μπορούμε απολύτως τίποτα να πούμε καταφατικά. Όσα και να
πούμε για να τον περιγράψουμε είναι ελλιπή, ατελή και περιορισμένα.
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε περί του τι είναι ο Θεός, αλλά μόνο περί του τι δεν είναι. Αυτή η μέθοδος συλλογισμού περί Θεού έλαβε την ονομασία αποφατική (αρνητική) θεολογία και αντιδιαστέλλεται από την καταφατική (θετική).
Ο π. Γεώργιος Φλωρόφκσυ αναφέρει συγκεκριμένα ότι ο Θεός είναι ανώτερος από κάθε περιορισμό, ανώτερος από κάθε προσδιορισμό και ισχυρισμό και ως εκ τούτου και ανώτερος από κάθε απόφανση. Το αποφατικό δεν έχει την ίδια σημασία με το υπέρ (ή έξω, εκτός), δηλώνει όχι περιορισμό ή εξαίρεση, αλλά υπεροχή και υπέρβαση. Το Θείο είναι ανώτερο από κάθε θεωρητική ονομασία και προσδιορισμό.
Ο Θεός δεν είναι ούτε ψυχή, ούτε νους, ούτε φαντασία, ούτε γνώμη, ούτε διαλογισμός, ούτε ζωή, δεν είναι ούτε λέξη, ούτε έννοια.
Ο Θεός δεν είναι αντικείμενο γνώσης, είναι υπεράνω της γνώσης. Γι’ αυτό η οδός της γνώσεως είναι η οδός της αφαίρεσης και της απόφανσης, η οδός της απλοποίησης και της σιωπής. Τον Θεό θα τον γνωρίσουμε μόνο στην ησυχία του πνεύματος, στην ησυχία της «άγνοιας». Αυτή η αποφατική «άγνοια» είναι ακριβέστερα υπερ-γνώση, όχι απουσία γνώσης, αλλά η τέλεια γνώση και γι’ αυτό ασύγκριτη με κάθε μερική γνώση.
Αυτή η «άγνοια» είναι ενατένιση.
Ο Θεός γνωρίζεται όχι μακρόθεν, όχι δια του διαλογισμού περί Αυτού, αλλά δια της ακαταλήπτου με’ Αυτού ενώσεως.
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε περί του τι είναι ο Θεός, αλλά μόνο περί του τι δεν είναι. Αυτή η μέθοδος συλλογισμού περί Θεού έλαβε την ονομασία αποφατική (αρνητική) θεολογία και αντιδιαστέλλεται από την καταφατική (θετική).
Ο π. Γεώργιος Φλωρόφκσυ αναφέρει συγκεκριμένα ότι ο Θεός είναι ανώτερος από κάθε περιορισμό, ανώτερος από κάθε προσδιορισμό και ισχυρισμό και ως εκ τούτου και ανώτερος από κάθε απόφανση. Το αποφατικό δεν έχει την ίδια σημασία με το υπέρ (ή έξω, εκτός), δηλώνει όχι περιορισμό ή εξαίρεση, αλλά υπεροχή και υπέρβαση. Το Θείο είναι ανώτερο από κάθε θεωρητική ονομασία και προσδιορισμό.
Ο Θεός δεν είναι ούτε ψυχή, ούτε νους, ούτε φαντασία, ούτε γνώμη, ούτε διαλογισμός, ούτε ζωή, δεν είναι ούτε λέξη, ούτε έννοια.
Ο Θεός δεν είναι αντικείμενο γνώσης, είναι υπεράνω της γνώσης. Γι’ αυτό η οδός της γνώσεως είναι η οδός της αφαίρεσης και της απόφανσης, η οδός της απλοποίησης και της σιωπής. Τον Θεό θα τον γνωρίσουμε μόνο στην ησυχία του πνεύματος, στην ησυχία της «άγνοιας». Αυτή η αποφατική «άγνοια» είναι ακριβέστερα υπερ-γνώση, όχι απουσία γνώσης, αλλά η τέλεια γνώση και γι’ αυτό ασύγκριτη με κάθε μερική γνώση.
Αυτή η «άγνοια» είναι ενατένιση.
Ο Θεός γνωρίζεται όχι μακρόθεν, όχι δια του διαλογισμού περί Αυτού, αλλά δια της ακαταλήπτου με’ Αυτού ενώσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου