Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2019

Τὸ θεμέλιο τῆς νέας ζωῆς Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς



«Πολλο γρ περιπατοσιν, ος πολλάκις λεγον μν, νν δ κα κλαίων λέγω, τος χθρος το σταυρο το Χριστο» (Φιλ. 3, 18).

ντίθετα στ ζω ν Χριστ στέκει ζω χωρς τν Χριστ κα νάντια στν Χριστό. Ατ ζον ο ντίπαλοι το Χριστο, «ο χθρο το σταυρο το Χριστο». Μπορον κα πάρχουν τέτοιοι; Μ σταυρς το Χριστο εναι σωτηρία το κόσμου π τ θάνατο, π τν μαρτία, π τ διάβολο, π τν κόλαση. σταυρς εναι «δύναμη το Θεο» κα δόξα το Θεο, γι’ ατ εναι κα νθρώπινη δύναμη κα νθρώπινη δόξα. σταυρς το Χριστο εναι θεμέλιο τς νέας ζως, τς αώνιας ζως, θεμέλιο τν ποστόλων, θεμέλιο τν Μαρτύρων, θεμέλιο τν μολογητν, θεμέλιο το σκητισμο, θεμέλιο τς γιοσύνης, μ μία λέξη, θεμέλιο λου το εαγγελίου κα τς πίστης κα τς λπίδας κα τς γάπης κα τς προσευχς κα τς νηστείας κα τς πραότητας κα τς νοχς κα τς ταπεινοφροσύνης κα τς πάθειας κα τς θεοποίησης. Ναί, εναι « δύναμη το Θεο», μ τν ποία ο νθρωποι νικον λους τος θανάτους, λες τς μαρτίες, λα τ κακά. Κα τ τι πάρχουν νθρωποι νάντιοι στ σταυρό, τοτο εναι πράγματι ξιοθρήνητο.

Γι’ ατ γιος πόστολος κλαίγοντας μιλάει περ τν χθρν το σταυρο το Χριστο. Κα ο χθρο το σταυρο το Χριστο εναι πρωτίστως χθρο το αυτο τους, λλ κα τν λλων, φο σκοτώνουν τν αυτό τους χι μ’ να θάνατο λλ μ’ κατοντάδες, κα ρίχνουν τν αυτό τους χι σ μία κόλαση λλ σ χιλιάδες. φθαλμοφανς, κενοι εναι χθρο τς θανασίας τους, το παραδείσου τους, τς σωτηρίας τους, το θεϊκο τους προορισμο, κα μ’ ατ εναι χθρο κα τς σωτηρίας λλήλων κα τς θανασίας λλήλων, φο μπορον ν τος σκανδαλίσουν κα ν τος ποτρέψουν π τν δ τς σωτηρίας κα ν τος σπρώξουν στν γκρεμ το πνευματικο θανάτου.

Συνειδητ συνείδητα, ο χθρο το σταυρο το Χριστο εναι πάντα μαθητς το διαβόλου, φο ατς εναι κύριος χθρς το σταυρο το Χριστο κα ατς παρακινε τος νθρώπους σ’ ατ τν χθρα κα μέσ τούτου τος σκλαβώνει γι τν αυτό του. τσι τος κρατ στ σκλαβι το θανάτου κα τς μαρτίας κα το κακο. Ατός, «νθρωποκτόνος» (ωάν. η΄44), μέσ τν χθρν το σταυρο το Χριστο κάνει τν π καταβολς ργασία του, δηλαδ μ τς μαρτίες σκοτώνει τν ναν νθρωπο μετ τν λλο. Μόνο τος χριστιανος δν μπορε ν σκοτώσει, γιατ μύνονται σ’ ατν μ τ σταυρ το Χριστο, τν νικον σ’ λες τς μάχες, κι τσι σώζουν τν αυτό τους π κάθε μαρτία, π κάθε κακό, π κάθε πειρασμό.

ντιόχειος Χρυσόστομος εαγγελίζεται: «Τίποτα δν εναι τσι νάρμοστο κα ξένο στν χριστιαν π τ ν πιζητε τν νεση κα τν νάπαυση. Τίποτε δν εναι τόσο ξένο π τν προσήλωση σ’ ατ τ ζωή. Κύριός σου σταυρώθηκε κι σ ναζητς τν νεση; Κύριός σου καρφώθηκε στ σταυρ κι σ ζες στν πολυτέλεια; Κα ταιριάζουν ατ σ’ να γενναο στρατιώτη; Γι ατ λέει Παλος: «Πολλο χουν νάρμοστη συμπεριφορά, γι τος ποίους πολλς φορς σς επα κα τώρα κλαίγοντας σς λέω! ναφέρομαι στος χθρος το σταυρο το Χριστο». Τ λέει ατ πειδ κάποιοι ποκρίνονταν τος χριστιανούς, ζώντας μ νέσεις κα πολυτέλεια, πράγμα πο εναι νάντια στ σταυρό, πειδ σταυρς εναι γνώρισμα τς ψυχς πο γωνίζεται τοιμη γι τ θάνατο κα δν ψάχνει τν νεση. Ατο μως συμπεριφέρονται ντίθετα.

τσι, ν κα λένε τι εναι το Χριστο, εναι χθρο το σταυρο, γιατί, ἐὰν γαποσαν τν σταυρό, θ προσπαθοσαν ν ζον τ ζω το σταυρωμένου. Δν σταυρώθηκε Κύριός σου; Ἐὰν δν μπορες ν σταυρωθες μ τν διο τρόπο, μιμήσου Τον μ λλο τρόπο· σταύρωσε τν αυτό σου, στω κα ν δν σ σταυρώσει κανείς· δν ννο ν καταστρέψεις τν αυτό σου (μακάρι κάτι τέτοιο ν μν γίνει, γιατ εναι σέβεια), λλ πως λεγε Παλος: « κόσμος νεκρώθηκε γιά μένα κι γ γι’ ατόν».

Ἐὰν γαπς τν Κύριό σου, πέθανε πως κενος. Μάθε πόση εναι δύναμη το σταυρο, πόσα κατόρθωσε, πόσα κατορθώνει μάθε τι εναι σφάλεια τς ζως. Μέσ ατο γίνονται τ πάντα, δι το σταυρο τ βάπτισμα (γι ν λάβουμε τ σφραγίδα), δι το σταυρο χειροτονία. Ετε εμαστε στος δρόμους, ετε στ σπίτι, ετε πουδήποτε, σταυρς εναι μέγα γαθό, νίκητο πλο, κατανίκητη σπίδα, ντίπαλος το διαβόλου. Πότε;

ταν πολεμς τ διάβολο κρατώντας τ σταυρό σου, χι κάνοντάς τον πλ σν σημεο, λλ ποφέροντας τς συνέπειές του. Γνώριζε πς Χριστς ποκαλε τ πάθη σταυρό, ταν λέει: «Ἐὰν κάποιος δν σηκώσει τν σταυρό του κα μ κολουθήσει», δηλαδ ἐὰν κάποιος δν εναι τοιμος γι τ θάνατο. Ατο πο γαπον τ ζω κα τ σμα τους ντας λεεινοί, εναι χθρο το σταυρο. Κα καθένας πο ρέσκεται στς πολαύσεις κα τν νταθα βεβαιότητα εναι χθρς το σταυρο».


(πό τό βιβλίο: ρμηνεία τς πρς Φιλιππησίους πιστολς, κδ. ν πλ)

















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου